Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Πηγαδάκι με Geralt και Ciri.

Φωτό από την πολωνική τηλεοπτική σειρά του 2002. Εμφανίζονται ο Michal Zebrowski στο ρόλο του Geralt και η  Marta Bitner στο ρόλο της Ciri.



Anna: Το λοιπόν, τα μάθατε τα νέα;
Geralt: Ποια νέα;
Anna: Σας κάνουν, λέει, σειρά. Στην τηλεόραση.
Geralt: Αχμ. Να τα πάλι...
Ciri: Εμένα μου αρέσει.
A.: Μα, ναι, γιατί να μην σου αρέσει;
G.: Αλοίμονο, τι να μην της αρέσει;
C.: Ναι, για πες, τι να μην μου αρέσει;
G.: Θα πάρουν τη ζωή σου, θα την κάνουν πιο εμφανίσιμη...
C.: Πιο εμφανίσιμη;
G.: Ναι, πώς να σ' το πω; Θα τη λουστράρουν. Για παράδειγμα, θυμάσαι που ήσουν στην καλύβα του Βυσογκότα;
C.: Ναι, πώς δεν θυμάμαι.
G.: Χάλια ήσουν, ε;
C.: Τώρα, τι ρωτάς; Δεν ξέρεις;
G.: Φαντάσου να σε κοιτάζαν κάτι εκατομμύρια ξένοι όλες εκείνες τις ώρες που ψηνόσουν, πόναγες, παραμίλαγες και δεν ήξερες αν θα τη βγάλεις, που πνιγόσουν από το φλέμα σου και είχες το πρόσωπο πρησμένο από την κακουχία και παραμορφωμένο από το τραύμα.
C.: Δεν θα μου άρεσε αυτό, αλήθεια.
G.: Ναι, και δεν θα το δείξουν έτσι. Θα σε δείξουν όμορφη, γιατί “έτσι πρέπει να είναι οι ήρωες”, με τα μαλλάκια σου ψεκασμένα ελαφρώς με ψεύτικο ιδρώτα -νερό, δηλαδή- και τα χειλάκια σου κατακόκκινα, λες και είχες φάει μούρα πριν ξαπλώσεις...
C.: Κατάλαβα.
G.: Και, βέβαια, θα χώσουν μια ωραιότατη, παθιασμένη ιστορία αγάπης με τραγικό τέλος.
A.: Ή και όχι.
C.: Δηλαδή;
A.: Όπως το βλέπω εγώ, θα βάλουν μια ιστορία αγάπης που θα τραβήξει τόσο, όσο να πούμε “αμάν” μόνο και μόνο για να γίνει αυτό που φαινόταν από την αρχή ότι θα γίνει...
G.: Ότι, δηλαδή, θα το πάρεις το κορίτσι.
A.: Το αγόρι, σιγά μην την δείξουν να παίρνει το κορίτσι.
C.: Τέλος πάντων, έχετε αρχίσει να μ' εκνευρίζετε. Σταματήστε να ασχολείστε μαζί μου!
G.: Και πού να δεις τη σειρά, Τσίρι...
C.: Πολύ αρνητικοί είστε και οι δύο. Πού το ξέρετε από τώρα ότι θα είναι τόσο χάλια η σειρά, ακόμη δεν βγήκε; Εξάλλου, έχει ξαναγίνει και δεν ήταν τόοοσο χάλια... Κι ας λένε κάποιοι. Τουλάχιστον, το κλίμα το είχε πιάσει.
G.: Ποιο κλίμα;
C.: Το κλίμα, Γκέραλτ. Το να αποδώσει κάποιος μια ιστορία είναι δύσκολο πράγμα.
G.: Πολλή παρέα με βάρδους κάνεις.
C.: Ποιος μιλάει. Έλεγα, λοιπόν, ότι είναι δύσκολο. Σύμμαχος σε αυτή την προσπάθεια είναι το κλίμα.
G.: Ε, στην καινούργια σειρά, να είσαι σίγουρη ότι το κλίμα θα είναι... ζεστό. Πολύ.
C.: Τι λες πάλι;
G.: Ε, να, άμα γίνονται τόσες εκρήξεις, δεν θα έχει ζέστη;
C.: Άννα, παρ' του τη βότκα, σε παρακαλώ. Δεν φτιάχνεις κανένα τσαγάκι;
G.: Όχι, σοβαρολογώ. Μιλάμε για... πώς το λένε; Αμερικάνικη;
A.: Ναι, αμερικάνικη.
G.: Μάλιστα, αμερικάνικη παραγωγή.
C.: Ε, και;
G.: Άμα δεν γίνουν πέντε-έξι εκρήξεις σε κάθε επεισόδιο, πώς.
C.: Τι εκρήξεις; Τους μάγους λες;
G.: Τους μάγους, τους Σκίουρους... γενικά: εκρήξεις. Θα είναι μια εκρηκτική σειρά, από όλες τις απόψεις. Θα δεις, ακόμα και τα καταπότια μου θα τα δείχνει να κάνουν μπαμ. Φουσκαλίτσες απ' το στόμα θα βγάζω, κάθε που θα τα πίνω.
C.: Νομίζω ότι υπερβάλλεις. Και ότι έχεις μεθύσει. Πρέπει να σου βρούμε μια ωραία σπηλιά με ένα ωραίο τέρας, γιατί μου φαίνεται ότι έχεις πάλι τα νεύρα σου. Αλλά όχι τώρα. Πρώτα να πιεις κανένα τσαγάκι.
G.: Εγώ υπερβάλλω;
C.: Κάνεις την πάπια για τα υπόλοιπα, ε;
G.: Που έλεγα, εγώ υπερβάλλω; Μιλάμε για αμερικάνικη παραγωγή. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Ε, Άννα, βάλε λίγη βότκα ακόμα!
A.: Έφτασεεε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου