Συζήτηση με τον Φωτεινό μάγο Anton Gorodetsky. Ένα. Συνέπεια.

• Καλωσήρθες, Άντον Γκοροτέτσκι. Ήταν καλό το ταξίδι;
• Καλώς σε βρήκα, Άννα Μακρή. Ήταν σύντομο, αλλά κουραστικό. Η Καταχνιά στο δεύτερο επίπεδο δεν είναι τόσο εξαντλητική όσο στα επόμενα, αλλά, φίλη μου, δεν μένεις και δίπλα.
• Καταλαβαίνω. Γιατί δεν πήρες απλά το αεροπλάνο;
• Κακοκαιρία στη Μόσχα. Μας έφερα και το απαραίτητο συνοδευτικό της κουβέντας.
• Βότκα και σαλάμι. Για να σπάσει ο πάγος, ε; Σ' ευχαριστώ, είσαι πολύ ευγενικός.
• Υπάρχει πάγος;
• Με φλερτάρεις;
• Εννοούσα αν έχεις παγάκια για τη βότκα! Θα τα χρειαστείς. Εγώ την πίνω σκέτη, σαν γνήσιος Ρώσος.
• Θα δοκιμάσω τον ρώσικο τρόπο.
• Ο ρώσικος τρόπος είναι να πίνεις ασταμάτητα μέχρι να τελειώσει το μπουκάλι και μετά να ανοίγεις το επόμενο, κι αυτό για ολόκληρο το διήμερο.
• Ένα-ένα. Ας αρχίσουμε με το να μη βάζω πάγο.
• Συμφωνώ. Εξάλλου, δουλεύω απόψε.
• Πες μου κάτι, Άντον: πώς είναι να είσαι Άλλος;
• Κατευθείαν στο ψαχνό, ε;
• Αφού δεν έχουμε πάγο.
• Κοίταξε, δεν διαφέρει και τόσο πολύ από το να είσαι άνθρωπος, τελικά.
• Δηλαδή;
• Θα σου πω. Άσπρο πάτο.
• Άσπρο πάτο.
• Λοιπόν, το να είσαι Άλλος έχει, καταρχήν, το εξής χαρακτηριστικό: γνωρίζεις. Γνωρίζεις πράγματα που κανείς δεν θα ήθελε να τα ξέρει. Πράγματα που σε κάνουν να κοπιάζεις να βγάλεις την επόμενη μέρα, και το εννοώ αυτό με πολλούς τρόπους. Ψυχολογικά, ηθικά, φιλοσοφικά, πρακτικά...
• Δεν διαφέρεις και πολύ από έναν δημοσιογράφο, ας πούμε.
• Αν αυτός ο δημοσιογράφος μάχεται σε όλες τις σημαντικές μάχες της ανθρωπότητας, αν η ζωή του και ο θάνατός του δεν του ανήκουν, τότε ναι.
• Και πώς το χειρίζεσαι εσύ, ένας Φωτεινός αυτό;
• Άσπρο πάτο για το “Φωτεινός”.
• Άσπρο πάτο. Λοιπόν;
• Το να είσαι Φωτεινός, μια και το έθεσες, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Πολύ πιο δύσκολο από το να είσαι Άλλος, είναι το να παραμείνεις Φωτεινός ή Σκοτεινός Άλλος.
• Η συνέπεια, δηλαδή, είναι πιο δύσκολη από τη διαφορετικότητα.
• Ναι. Κι αυτό γιατί τι σημαίνει “διαφορετικότητα”; Εσύ είσαι διαφορετική. Πάντα ήσουν.
• Πού ξέρεις τόσα για 'μένα;
• Άννα, βλέπω την αύρα σου.
• Αυτό μόνο;
• Δεν θέλεις να μάθεις κι άλλα, πίστεψέ με. Τέλος πάντων, μου το επιβεβαίωσες με την αντίδρασή σου. Ωραία. Ήσουν το μαύρο πρόβατο στο κοπάδι, από μικρή. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό;
• Πολύ.
• Και πόσο δύσκολο ήταν να μείνεις έτσι, πάντα, και να μην ακολουθήσεις το εκάστοτε ρεύμα που δεν σου ταίριαζε αλλά ήταν... η αναίμακτη επιλογή; Πόσο δύσκολο ήταν να παλέψεις με τις αμφιβολίες και να ξέρεις πάντα τι κάνεις και γιατί το κάνεις;
• Άσπρο πάτο.
• Άσπρο πάτο. Οπότε, έχεις μια μικρή ιδέα για το πόσο δύσκολο είναι να μείνει κανείς στην πλευρά που έχει διαλέξει. Διάλεξα κάποτε το Φως. Και αυτό είναι.
• Κάποιοι έχουν αναρωτηθεί γιατί επιμένεις τόσο, μετά από τα όσα έχουν αποκαλυφθεί.
• Γιατί Φωτεινός και Σκοτεινός δεν σημαίνει καλός και κακός. Αυτό μπερδεύουν οι άνθρωποι. Γιατί, δυστυχώς, υπάρχουν οι δύο πλευρές και πρέπει, αφού υπάρχουν, να τις κρατάμε σε ισορροπία. Γιατί, τέλος, αν δεν κρατήσω αυτή την ισορροπία μέσα μου, “είμαι Φωτεινός”, θα τρελαθώ. Αυτοί που αναρωτιούνται, προφανώς δεν έχουν μπει στον κόπο να κρατήσουν μια γνώμη για πάνω από δύο μέρες.
• Πρέπει να σου γνωρίσω τον Χανς. Κάποτε είπε “οι άνθρωποι μπερδεύουν τον φανατισμό με τη συνέπεια”.
• Ακούγεται εξαιρετικός άνθρωπος.
• Είναι.
• Είσαι σίγουρη ότι δεν είναι Άλλος;
• Πώς μπορώ να ξέρω;
• Χμ...
• Ένα τελευταίο;
• Ένα τελευταίο, για τον δρόμο. Άσπρο πάτο.
• Άσπρο πάτο, Άντον. Θα τα ξαναπούμε.
• Το ελπίζω, Άννα.